Voar,
privilégio
das
almas...
Então
voe
alma
minha,
vá
para
o
infinito,
onde
ficam
as
estrelas...
E
deixe-as
salpicarem
com
seu
brilho
a
esperança
e
claridade,
para
que
eu
alcance
a
felicidade,
reencontrando
meu
amor...
Voe
alma
minha...
Sem
pressa
de
voltar
quem
sabe,
junto
às
estrelas,
poderá
encontrar,
entre
as
mais
brilhantes,
a
luz
da
minha
vida,
que
em
uma
triste
despedida,
o
infinito
foi
buscar,
pra
de
presente
me
dar
E
resolveu
por
lá
ficar...
E
com
sua
luz
brilhante
e
inconfundível
O
céu
ajuda
clarear...
Mas
o
infinito
tem
milhares
de
estrelas!
Diga
a
ele
que
volte,
ou
que
venha
me
buscar
para
juntos
podermos
voar...
Edna
Liany
Carreon